Rak sutka - rak piersi

Rak piersi jest najczęstszym nowotworem u kobiet i bardzo rzadko występuje u mężczyzn. Terapia zazwyczaj składa się z kombinacji operacji, cytostatyków, terapii hormonalnej i radioterapii, dostosowanej do stadium choroby. Nowe podejścia w dziedzinie immunoterapii nowotworów umożliwiają także m.in. przeciwciała monoklonalne. Podczas operacji zdegenerowane komórki są całkowicie usuwane i należy zapobiegać nawrotom. Terapia oszczędzająca pierś jest teraz możliwa dla 60-70% pacjentek. Po operacji wielu pacjentów z wyższym ryzykiem nawrotu otrzymuje chemioterapię w celu zabicia pozostałych komórek nowotworowych. Z reguły stosuje się kombinacje cytostatyczne (Wikipedia). Chemioterapia nadaje się głównie do leczenia niehormono-zależnego raka piersi. Pomiędzy cyklami leczenia cytostatykami, które są stosowane indywidualnie, następuje przerwa w leczeniu w celu zminimalizowania skutków ubocznych. Cytostatyki często podaje się w postaci wlewu. Niestety chemioterapia uszkadza również zdrowe komórki. Atakowana jest zdrowa tkanka o wysokim współczynniku podziału, taka jak błona śluzowa jelit. Występuje również uszkodzenie szpiku kostnego. Następnie wytwarza mniej białych i czerwonych krwinek. Powoduje to zwiększoną podatność na infekcje, anemię i zaburzenia krzepnięcia. Brak czerwonych krwinek powoduje zmęczenie i wyczerpanie. Ponieważ cytostatyki atakują cebulki włosów, dochodzi do wypadania włosów. Ponieważ leki stosowane w chemioterapii podrażniają ośrodek wymiotny w mózgu, pojawiają się nudności i wymioty. Zaatakowane zostają błony śluzowe przewodu pokarmowego. Bolesne zapalenie jamy ustnej i gardła jest obciążeniem (Netdoktor). Radioterapię raka piersi przeprowadza się, gdy po zabiegu chirurgicznym istnieje ryzyko nawrotu guza z powodu ponownego rozrostu w okolicy piersi, ściany piersi lub węzłów chłonnych. Ostre skutki uboczne promieniowania to zaczerwienienie skóry. Zgrubienia, przebarwienia i zwiększona wrażliwość na podrażnienia to długofalowe konsekwencje. Jeśli części płuc lub tchawicy znajdują się w polu promieniowania, istnieje ryzyko podrażnienia i zapalenia płuc, nawet bez zarazków będących wyzwalaczem. Na dłuższą metę funkcja płuc może być zaburzona przez bliznowacenie. Gdyby serce lub tarczyca znajdowały się w polu promieniowania, doszłoby do choroby serca lub tarczycy. Po napromieniowaniu pachy istnieje ryzyko wystąpienia obrzęku limfatycznego. Ponadto istnieje niewielkie ryzyko, że uszkodzenie tkanek spowodowane promieniowaniem doprowadzi do powstania guza (krebsinformationsdienst.de). Oprócz operacji, chemioterapii i radioterapii wykonuje się terapię antyhormonalną. Ma na celu blokowanie powstawania lub działania głównie estrogenów. Należy powstrzymać wzrost wrażliwych na hormony komórek nowotworowych. W ten sposób często można zapobiec nawrotowi lub dalszemu postępowi choroby. Odstawienie hormonów jest również znane jako terapia hormonalna lub terapia antyhormonalna lub w skrócie terapia hormonalna. Objawy, takie jak te występujące podczas menopauzy (krebsinformationsdienst.de), występują jako efekt uboczny. Oprócz klasycznych terapii istnieje również opcja immunoterapii raka piersi. Rozróżnia się szczepienia czynne i bierne. W przypadku czynnej immunizacji pacjentowi podaje się szczepionki przeciwnowotworowe, które mają wywołać odpowiedź immunologiczną. Podczas biernej immunizacji pacjent otrzymuje przeciwciała lub fragmenty przeciwciał. Powinny one wiązać się selektywnie z komórkami nowotworowymi, a tym samym prowadzić do ich zniszczenia (Wikipedia). Skutkami ubocznymi immunoterapii biernej są: przewlekłe lub ostre stany zapalne jelit z: biegunką, skurczami bólowymi, wzdęciami, wymiotami, utratą masy ciała, zmęczeniem, zapaleniem skóry, zapaleniem wątroby (immuntherapiekrebs.de). Jako substancje w tej terapii stosuje się interferon i przeciwciała. Terapia komórkami dendrytycznymi jest aktywnym szczepieniem. Jest skuteczny w raku piersi bez poważnych skutków ubocznych innych form terapii. Pojawiają się tylko objawy grypopodobne.