Meme kanseri - meme kanseri

Meme kanseri kadınlarda en sık görülen kanserdir ve erkeklerde çok nadirdir. Tedavi genellikle hastalığın evresine göre uyarlanmış cerrahi, sitostatik, hormon tedavisi ve radyoterapi kombinasyonundan oluşur. Diğer şeylerin yanı sıra, monoklonal antikorlar sayesinde kanser immünoterapisi alanındaki yeni yaklaşımlar da mümkün kılınmıştır. Operasyon sırasında dejenere olmuş hücreler tamamen uzaklaştırılır ve tekrarlaması önlenir. Artık hastaların %60-70'i için meme koruyucu tedavi mümkündür. Ameliyattan sonra, nüks riski daha yüksek olan birçok hasta, kalan tümör hücrelerini öldürmek için kemoterapi alır. Kural olarak, sitostatik kombinasyonlar kullanılır (Wikipedia). Kemoterapi esas olarak hormona bağımlı olmayan meme kanserinin tedavisi için uygundur. Bireysel olarak kullanılan sitostatiklerle tedavi döngüleri arasında yan etkileri minimumda tutmak için tedaviye ara verilir. Sitostatikler genellikle bir infüzyon olarak uygulanır. Ne yazık ki, kemoterapi sağlıklı hücrelere de zarar verir. Bağırsak mukozası gibi bölünme hızı yüksek olan sağlıklı dokular saldırıya uğrar. Kemik iliği hasarı da oluşur. Daha sonra daha az beyaz ve kırmızı kan hücresi üretir. Bu, enfeksiyonlara, anemiye ve pıhtılaşma bozukluklarına karşı artan bir duyarlılıkla sonuçlanır. Kırmızı kan hücrelerinin eksikliği yorgunluğa ve bitkinliğe neden olur. Sitostatikler saç köklerine saldırdığı için saç dökülmesi meydana gelir. Kemoterapi ilaçları beyindeki kusma merkezini tahriş ettiği için bulantı ve kusma meydana gelir. Sindirim sistemindeki mukoza zarları saldırıya uğrar. Ağız ve boğazda ağrılı iltihaplanma bir yüktür (Netdoktor). Meme kanseri için radyasyon tedavisi, ameliyattan sonra meme bölgesinde, meme duvarında veya lenf düğümlerinde yenilenen büyüme nedeniyle tümörün tekrarlama riski olduğunda yapılır. Radyasyonun akut yan etkileri cildin kızarmasıdır. Kalınlaşma, renk değişikliği ve tahrişe karşı artan hassasiyet, uzun vadeli sonuçlardır. Akciğerlerin veya soluk borusunun bir kısmı radyasyon alanındaysa, tetikleyici mikroplar olmasa bile tahriş ve zatürree riski vardır. Akciğer fonksiyonu uzun vadede skarla bozulabilir. Kalp veya tiroid radyasyon alanında olsaydı, kalp hastalığı veya tiroid hastalığı meydana gelirdi. Koltuk altı ışınlandıktan sonra lenfödem gelişme riski vardır. Ayrıca radyasyondan kaynaklanan doku hasarının tümör oluşumuna yol açma riski düşüktür (krebsinformationsdienst.de). Cerrahi, kemoterapi ve radyasyona ek olarak antihormonal tedavi uygulanmaktadır. Esas olarak östrojenlerin oluşumunu veya etkisini engellemeyi amaçlar. Hormona duyarlı tümör hücrelerinin büyümesi durdurulmalıdır. Hastalığın nüksetmesi veya daha fazla ilerlemesi genellikle bu şekilde önlenebilir. Hormon yoksunluğu aynı zamanda endokrin tedavisi veya anti-hormon tedavisi veya kısaca hormon tedavisi olarak da bilinir. Menopoz sırasında yaşananlar (krebsinformationsdienst.de) gibi belirtiler yan etki olarak ortaya çıkar. Klasik tedavilere ek olarak meme kanseri için immünoterapi seçeneği de mevcuttur. Aktif ve pasif aşılama arasında bir ayrım yapılır. Aktif bağışıklama ile hastaya bir bağışıklık tepkisini tetiklemesi amaçlanan kanser aşıları uygulanır. Pasif bağışıklama sırasında hasta, antikorları veya antikor fragmanlarını alır. Bunlar seçici olarak tümör hücrelerine bağlanmalı ve böylece onların yok olmasına yol açmalıdır (Wikipedia). Pasif immünoterapinin yan etkileri şunlardır: bağırsakta kronik veya akut inflamasyon: ishal, kramp ağrısı, gaz, kusma, kilo kaybı, yorgunluk, cilt iltihabı, karaciğer iltihabı (immuntherapiekrebs.de). Bu tedavide madde olarak interferon ve antikorlar kullanılır. Dendritik hücre tedavisi aktif bir aşıdır. Diğer tedavi biçimlerinin ciddi yan etkileri olmaksızın meme kanserinde etkilidir. Sadece grip benzeri semptomlar ortaya çıkar.