καρκίνος του οισοφάγου -
καρκίνωμα οισοφάγου

Ο καρκίνος του οισοφάγου ή το καρκίνωμα του οισοφάγου είναι ένα σπάνιο κακοήθη νεόπλασμα του οισοφαγικού επιθηλίου. Οι άνδρες άνω των 55 ετών προσβάλλονται συχνότερα. Η πιθανότητα πλήρους αποκατάστασης είναι μικρή. Όσο νωρίτερα διαγνωστεί ο καρκίνος, τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση. Γίνεται διάκριση μεταξύ του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος (περίπου 40%) και του αδενοκαρκινώματος (περίπου 60%) (Wikipedia). Ο καρκίνος του οισοφάγου είναι ένας σχετικά συχνός καρκίνος παγκοσμίως. Στη Γερμανία, το ποσοστό επίπτωσης είναι χαμηλό ( www.netdoktor.de ).
Οι πιο σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του οισοφάγου περιλαμβάνουν την κατανάλωση καπνού και αλκοόλ και την παλινδρόμηση ( www.lifeline.de ) Ο καρκίνος του οισοφάγου είναι συχνός σε άτομα που πάσχουν από παλινδρόμηση. Ο σφιγκτήρας του οισοφάγου δεν λειτουργεί πλέον σωστά και το οξύ από το στομάχι ή ακόμα και τη χολή εισέρχεται συνεχώς στον οισοφάγο. Αυτό προκαλεί καούρα σε τακτική βάση. Με τα χρόνια, όμως, το οξύ καταστρέφει τη βλεννογόνο μεμβράνη. Σε απάντηση, το σώμα δημιουργεί κύτταρα στον οισοφάγο που είναι λιγότερο ευαίσθητα από αυτά που βρίσκονται στην επένδυση του στομάχου. Αυτή η κυτταρική αλλαγή ουσιαστικά βραχύνει τον οισοφάγο. Ονομάζεται επίσης οισοφάγος Barrett. Είναι ήδη πρόδρομος του καρκίνου του οισοφάγου. Ενώ ο αριθμός των ασθενών με ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα μειώνεται, το αδενοκαρκίνωμα αυξάνεται ραγδαία (www.Sodbrennen.de).
Ο καρκίνος του οισοφάγου αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση, ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία. Ποια θεραπεία θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από το μέγεθος του όγκου, την εξάπλωση του όγκου και τη γενική κατάσταση του ασθενούς. Εάν ο καρκίνος του οισοφάγου διαγνωστεί σε πολύ πρώιμο στάδιο, οι πιθανότητες ανάρρωσης είναι πολύ υψηλές. Το μεγαλύτερο μέρος του όγκου μπορεί στη συνέχεια να αφαιρεθεί ως μέρος μιας ενδοσκόπησης οισοφάγου. Εάν ο όγκος προχωρήσει περαιτέρω, αφαιρείται ο οισοφάγος και οι σχετικοί λεμφαδένες. Ένα κομμάτι από το λεπτό έντερο εισάγεται για να μπορέσει να ξαναφάει. Εναλλακτικά, το στομάχι μπορεί να ραφτεί απευθείας στο πάνω μέρος του οισοφάγου (έλξη στομάχου).
Σε περίπτωση προχωρημένου καρκίνου του οισοφάγου, είναι απαραίτητο να γίνει χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία εκτός από την επέμβαση. Μερικές φορές πριν από την επέμβαση πραγματοποιούνται χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία με σκοπό τη συρρίκνωση του όγκου («downstaging»). Παρά τη χρήση αυτής της συνδυασμένης θεραπείας, μόνο το 35% των ασθενών επιβιώνει από καρκίνωμα οισοφάγου που έχει αφαιρεθεί πλήρως (netdoktor).
Οι παρενέργειες της ακτινοθεραπείας μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή ακόμη και εβδομάδες και μήνες μετά τη θεραπεία. Για παράδειγμα, η ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει πόνο κατά την κατάποση ή οι υπάρχουσες δυσκολίες στην κατάποση μπορεί να επιδεινωθούν, έτσι ώστε ο ασθενής να πρέπει να τραφεί τεχνητά (π.χ. χρησιμοποιώντας ένα σωλήνα σίτισης μέσω του στομάχου). Ο φυσιολογικός ιστός, ο οποίος ανανεώνεται γρήγορα, επηρεάζεται επίσης από την κυτταροστατική θεραπεία. Επηρεάζονται κυρίως οι βλεννογόνοι του στομάχου και των εντέρων, το αιμοποιητικό σύστημα στον μυελό των οστών και οι ρίζες των μαλλιών. Πιθανές παρενέργειες είναι λοιπόν η ναυτία, ο έμετος, η διάρροια, η τριχόπτωση, η αυξημένη ευαισθησία σε λοιμώξεις και η τάση για αιμορραγία.
Μια άλλη επιλογή θεραπείας είναι μία  Θεραπεία με δενδριτικά κύτταρα που παρουσιάζουν αντιγόνο σε καρκίνωμα οισοφάγου. Οι προοπτικές θεραπείας είναι θετικές. Τα δενδριτικά κύτταρα συχνά συνδυάζονται με χημειο-ακτινοθεραπεία.
Αυτό μειώνει τις παρενέργειες και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.