Καρκίνος των οστών - οστεοσάρκωμα

Ο καρκίνος των οστών είναι κάθε κακοήθης όγκος που μπορεί να αναπτυχθεί στον οστικό ιστό. Ο πιο συχνός καρκίνος των οστών είναι το οστεοσάρκωμα (www.symptomat.de/Knochenkrebs). Οι όγκοι των οστών μπορούν να διαφοροποιηθούν θεμελιωδώς σε πρωτογενείς όγκους των οστών που προέρχονται από οστικό ιστό, δηλαδή από χόνδρο, οστεοβλάστες ή οστεοκλάστες. Οι δευτερογενείς όγκοι των οστών είναι μεταστάσεις. Αυτές οι οστικές μεταστάσεις είναι πιο συχνές από τους πρωτογενείς όγκους των οστών. Εντοπίζονται κυρίως στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης. Το 80% των μεταστάσεων προέρχεται από καρκίνωμα προστάτη, βρογχικό καρκίνωμα, καρκίνωμα μαστού ή νεφρικό καρκίνωμα ( https://de.wikipedia.org/wiki/ ) (όγκος των οστών). Οι 3 κύριες μορφές καρκίνου των οστών είναι: οστεοσάρκωμα, χονδροσάρκωμα και σάρκωμα Ewing. Ο καρκίνος των οστών είναι μια σπάνια ασθένεια όγκου.
Στη Γερμανία, υπάρχουν 800 ασθένειες ετησίως ( https://www.onmeda.de/icken/bone-cancer.html ). Το οστεοσάρκωμα είναι ο πιο συχνός πρωτοπαθής κακοήθης όγκος των οστών. Αναπτύσσεται επιθετικά, καταστρέφοντας το γύρω οστό και πιθανώς την άρθρωση. Η μετάσταση εμφανίζεται νωρίς μέσω της κυκλοφορίας του αίματος (αιματογενής) στους πνεύμονες. Μέχρι τη στιγμή που τίθεται η διάγνωση, το 20% των προσβεβλημένων έχουν ήδη μεταστάσεις και εκτιμάται ότι το 60% έχει αόρατες μικρομεταστάσεις. Ως αποτέλεσμα μιας εκτεταμένης επέμβασης με εντατική προ και μετεγχειρητική χημειοθεραπεία, περίπου το 60 έως 75% των ασθενών μπορεί να θεραπευτεί. Δεδομένου ότι μια αλλαγή στο γονίδιο RB παίζει ρόλο στην ανάπτυξη του όγκου, τα προσβεβλημένα παιδιά πολύ συχνά αναπτύσσουν αμφιβληστροειδοβλαστώματα.
Στην Κεντρική Ευρώπη, η συχνότητα εμφάνισης είναι περίπου 0,2-0,3 ανά 100.000. Είναι επομένως ένας σπάνιος τύπος καρκίνου. Οι περισσότερες ασθένειες εντοπίζονται στην ηλικιακή ομάδα μεταξύ 10 και 25 ετών. Οι άνδρες ασθενείς προσβάλλονται συχνότερα από τις γυναίκες. Το οστεοσάρκωμα είναι ο πιο κοινός κακοήθης συμπαγής όγκος στην εφηβεία. Σχηματίζονται κυρίως κοντά στις αρθρώσεις στα μακριά σωληνοειδή οστά (μηρός, άνω βραχίονας, κνήμη) του σκελετού. Το 50% των οστεοσαρκωμάτων βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από την άρθρωση του γόνατος. Το 10% σχηματίζεται κοντά στην άρθρωση του ώμου. Ο εντοπισμός στην περιοχή του κρανιακού οστού ή της σπονδυλικής στήλης είναι σπάνιος ( https://de.wikipedia.org/wiki/osteosarcoma ).
Η χημειοθεραπεία χρησιμοποιείται συνήθως για τη θεραπεία του οστεοσαρκώματος. Πολλά κυτταροστατικά συνήθως συνδυάζονται μεταξύ τους. Ο σκοπός της χημειοθεραπείας είναι η συρρίκνωση του όγκου και η καταστροφή τυχόν διάσπαρτων καρκινικών κυττάρων που μπορεί να υπάρχουν. Ακολουθεί επέμβαση αφαίρεσης του όγκου. Εάν υπάρχουν ήδη μεταστάσεις, πρέπει επίσης να αφαιρεθούν χειρουργικά εάν είναι δυνατόν. Μετά την επέμβαση ακολουθεί χημειοθεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, γίνεται ακτινοθεραπεία. Αυτό γίνεται, για παράδειγμα, εάν ο όγκος και/ή οι μεταστάσεις δεν μπορούσαν να αφαιρεθούν πλήρως κατά τη διάρκεια της επέμβασης παρά την προηγούμενη χημειοθεραπεία ( https://www.apotheken-umschau.de/Knochen/Osteosarkom-Diagnose ).
Το χονδροσάρκωμα είναι ο δεύτερος πιο συχνός κακοήθης όγκος των οστών.Η εμφάνισή του αυξάνεται με την ηλικία και φτάνει στο μέγιστο περίπου την 6η δεκαετία της ζωής. Οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα από τις γυναίκες. Ο προτιμώμενος εντοπισμός είναι στα οστά της λεκάνης και στο μηριαίο οστό κοντά στον κορμό. Το χονδροσάρκωμα προκαλεί λίγο πόνο και η μετάσταση εμφανίζεται αργά. Τα κύτταρα του χονδροσάρκωμα σχηματίζουν μήτρα χόνδρου. Σε αντίθεση με το οστεοσάρκωμα, δεν σχηματίζουν καμία οστική ουσία (οστεοειδές). Η θεραπεία χονδροσακώματος συνίσταται σε εκτομή όγκου. Οι ακρωτηριασμοί είναι απαραίτητοι μόνο στην περίπτωση αποδιαφοροποιημένων (υψηλά κακοήθων) μορφών και προσβολής των αρθρώσεων. Ο όγκος είναι συνήθως ελαφρώς ευαίσθητος στην ακτινοβολία. Η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία δεν είναι επιτυχείς ( https://de.wikipedia.org/wiki/Chondrosarkom ).
Το σάρκωμα Ewing είναι ένας εξαιρετικά κακοήθης όγκος των οστών που εμφανίζεται στην παιδική και εφηβική ηλικία. Εμφανίζεται κυρίως στη μυελική κοιλότητα μεγάλων σωληνοειδών οστών. Συνήθως προσβάλλονται παιδιά και νέοι έως 15 ετών. Το σάρκωμα Ewing είναι ο δεύτερος πιο συχνός κακοήθης όγκος των οστών μετά το οστεοσάρκωμα. Το ποσοστό της νόσου είναι υψηλότερο στα αγόρια παρά στα κορίτσια. Στο 60% των περιπτώσεων, το σάρκωμα Ewing εντοπίζεται στην περιοχή της διάφυσης των μακριών σωληναριακών οστών. Η λεκάνη προσβάλλεται στο 18% περίπου των περιπτώσεων.
Στο 8% περίπου των περιπτώσεων εντοπίζεται στην περιοχή των πλευρών, σπανιότερα στην ωμοπλάτη και τα σπονδυλικά σώματα. Εκτός από τις οστικές εκδηλώσεις, υπάρχουν και εξωοστικές εκδηλώσεις, αλλά αυτές είναι σπάνιες. Η μέση ηλικία έναρξης είναι τα 20 έτη, με κύριο χαρακτηριστικό το ανώδυνο οίδημα ( www.flexion.doccheck.com/de/Ewing-Sarkom ).
Η θεραπεία του σαρκώματος Ewing απαιτεί κυρίως συνδυασμό χημειοθεραπείας, ακτινοθεραπείας και χειρουργικής επέμβασης. Πρώτον, ο ασθενής λαμβάνει δέκα εβδομάδες χημειοθεραπείας με διάφορα κυτταροστατικά. Ο στόχος της χημειοθεραπείας είναι να συρρικνώσει και να σκοτώσει τον όγκο και τυχόν δευτερογενείς όγκους. Χρησιμεύει επίσης στην εξάλειψη των μικρών θυγατρικών όγκων που δεν μπορούν να ανιχνευθούν με μεθόδους απεικόνισης. Ακολουθεί επέμβαση αφαίρεσης του όγκου.
Εάν η θέση του όγκου ή η υγεία του ασθενούς καθιστούν αδύνατη τη χειρουργική επέμβαση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακτινοθεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο συνδυασμός χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας μπορεί να είναι απαραίτητος. Ακόμη και μετά την ολική αφαίρεση του όγκου, συνήθως εμφανίζονται δευτερογενείς όγκοι. Ως εκ τούτου, χορηγείται χημειοθεραπεία για να σκοτωθούν τα εναπομείναντα καρκινικά κύτταρα. Το σάρκωμα Ewing χρειάζεται περίπου ένα χρόνο για να αντιμετωπιστεί ( https://www.onmeda/Krankkeiten/Knochenkrebs.html ).
Δεδομένου ότι τα κυτταροστατικά που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία του καρκίνου των οστών βλάπτουν τα καρκινικά κύτταρα και τα φυσιολογικά κύτταρα, η ναυτία, ο έμετος, ο πυρετός, οι αλλεργικές αντιδράσεις, η πτώση της αρτηριακής πίεσης, η καρδιακή αρρυθμία και η φλεβίτιδα εμφανίζονται σχετικά γρήγορα. Αλλαγές αιμοσφαιρίων, φλεγμονή των βλεννογόνων, γαστρεντερικές παθήσεις με διάρροια και απώλεια όρεξης, τριχόπτωση, δερματικές αλλαγές, διαταραχές γονιμότητας, πνευμονικές παθήσεις, ηπατικές παθήσεις και βλάβες στη νεφρική λειτουργία συμβαίνουν με καθυστέρηση ( https://www.dr- gumpert.de/html/chemotherapie_neben=effekten.html ) .
Η ακτινοβολία έχει τις ακόλουθες οξείες παρενέργειες: κόπωση, εξάντληση, αδιαθεσία, πονοκέφαλο, απώλεια όρεξης, δερματικά συμπτώματα παρόμοια με ηλιακά εγκαύματα, όταν ακτινοβολείται το πεπτικό σύστημα: ναυτία, διάρροια και έμετος -4536 ).
Μια άλλη μέθοδος θεραπείας για τον καρκίνο των οστών είναι η βιολογική θεραπεία καρκίνου με δενδριτικά κύτταρα που παρουσιάζουν αντιγόνο. Είναι μια θεραπεία με λίγες παρενέργειες που επιτρέπει στο δικό σας ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίσει και να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα και να αποτρέψει τις υποτροπές. Αυτή η θεραπεία είναι χρήσιμη για τον καρκίνο των οστών.