βρογχικό καρκίνωμα

Το καρκίνωμα του πνεύμονα (βρογχικό καρκίνωμα) είναι ένα κακοήθη νεόπλασμα εκφυλισμένων κυττάρων στους βρόγχους. Περίπου 1,6 έως 1,8 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως διαγιγνώσκονται με καρκίνο του πνεύμονα κάθε χρόνο. Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η πιο κοινή αιτία θανάτου από καρκίνο στους άνδρες παγκοσμίως και η δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου στις γυναίκες μετά τον καρκίνο του μαστού. Υπάρχουν 2 μορφές καρκίνου του πνεύμονα: ο πιο κοινός μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα και ο σπανιότερος μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα
( www.lungenkrebs-verständig.de ). Η ιστολογική ταξινόμηση του βρογχικού καρκινώματος σύμφωνα με τον ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) είναι: Μικροκυτταρικό καρκίνωμα: καρκίνωμα κυττάρων βρώμης, ενδιάμεσου τύπου, συνδυασμένος τύπος κυττάρων βρώμης (περίπου 15%). Μη μικροκυτταρικό καρκίνωμα (περίπου 85%): Ακτινοκυτταρικό ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, ακίνιο, θηλώδες, βρογχιολοκυψελιδικό αδενοκαρκίνωμα, συμπαγές με σχηματισμό βλέννας, μεγαλοκυτταρικό καρκίνωμα: γιγαντοκυτταρικό καρκίνωμα, μικροκυτταρικό καρκίνωμα. Άλλοι τύποι καρκίνου: αδενώδες καρκίνωμα, σαρκωματώδες καρκίνωμα, νευροενδοκρινικό καρκίνωμα (NEC).  (Βικιπαίδεια
Η κύρια αιτία ανάπτυξης καρκίνου είναι ο καπνός του τσιγάρου, με επικίνδυνο τόσο το κάπνισμα όσο και το παθητικό κάπνισμα. Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι: αμίαντος, ενώσεις αρσενικού ή σκόνη χαλαζία και νικέλιο, υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ραδόνιο, γενετική προδιάθεση και ουλές στους πνεύμονες ( www.netdoktor.de ). Ο καρκίνος του πνεύμονα μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης και της χημειοθεραπείας. Υπάρχουν 3 διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιούνται μεμονωμένα ή σε συνδυασμό: επέμβαση αφαίρεσης του όγκου, χημειοθεραπεία και ακτινοβολία του όγκου. Ο καρκίνος του πνεύμονα έχει πραγματικές πιθανότητες ανάρρωσης μόνο εφόσον είναι χειρουργήσιμος. Ανάλογα με την εξάπλωση του καρκινώματος των βρόγχων αφαιρούνται ένας ή δύο λοβοί του πνεύμονα (λοβεκτομή, διλοβεκτομή) ή ακόμη και ολόκληρο το πτερύγιο του πνεύμονα (πνευμονεκτομή) Οι γύρω λεμφαδένες αφαιρούνται μετεγχειρητικά (λεμφαδενικός καθαρισμός μεσοθωρακίου). Ο καρκίνος του πνεύμονα μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί με χημειοθεραπεία, τις περισσότερες φορές σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες. Μπορεί να πραγματοποιηθεί πριν από μια επέμβαση (νεοεπικουρική χημειοθεραπεία). Χημειοθεραπεία χορηγείται και μετά την επέμβαση (επικουρική χημειοθεραπεία). Μια άλλη προσέγγιση για τη θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα είναι η ακτινοβολία. Η ακτινοβολία μπορεί να χορηγηθεί πριν ή μετά από μια επέμβαση και συχνά χρησιμοποιείται συμπληρωματικά με τη χημειοθεραπεία (ακτινοχημειοθεραπεία). Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, πραγματοποιείται προφυλακτική κρανιακή ακτινοβολία για την πρόληψη εγκεφαλικών μεταστάσεων. Η θεραπεία του καρκίνου εξαρτάται από τον τύπο του καρκίνου. Το μικροκυτταρικό βρογχικό καρκίνωμα αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και δίνει νωρίς μεταστάσεις. Η χημειοθεραπεία είναι η πιο σημαντική μέθοδος θεραπείας εδώ. Συχνά χορηγείται επίσης ακτινοθεραπεία. Η χειρουργική επέμβαση χρησιμοποιείται μόνο όταν ο όγκος είναι ακόμη πολύ μικρός και δεν έχει επηρεάσει ακόμη κάποιους ή μόνο λίγους γειτονικούς λεμφαδένες. Κατά τη στιγμή της διάγνωσης, ο μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα είναι συνήθως αρκετά προχωρημένος. Ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα είναι η πιο κοινή μορφή καρκίνου του πνεύμονα (NSCLC = μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα). Όλα τα μη μικροκυτταρικά βρογχικά καρκινώματα αναπτύσσονται πιο αργά από το μικροκυτταρικό καρκίνωμα του πνεύμονα και δίνουν μεταστάσεις αργότερα. Ωστόσο, δεν ανταποκρίνονται καλά στη χημειοθεραπεία. Εάν είναι δυνατόν, πραγματοποιείται μια επέμβαση. Εάν δεν υπάρχει τρόπος να αφαιρεθεί πλήρως ο όγκος, χρησιμοποιείται ακτινοβολία. Υποστηρικτική χημειοθεραπεία μπορεί να χορηγηθεί πριν και μετά την επέμβαση. Σε πολύ πρώιμο στάδιο, η ακτινοβολία από μόνη της μπορεί να είναι αρκετή. Πιθανές παρενέργειες της χημειοθεραπείας είναι: ναυτία, έμετος, απώλεια όρεξης, διάρροια και κοιλιακό άλγος, απώλεια μαλλιών, διαταραχές σχηματισμού αίματος (αναιμία) και πήξη του αίματος (αυξημένη τάση για αιμορραγία), αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης και σοβαρές, επίμονες καταστάσεις εξάντλησης (κούραση). Οι παρενέργειες της ακτινοβολίας περιλαμβάνουν ερυθρότητα, ερεθισμό του δέρματος, κόπωση, ναυτία, έμετο, διάρροια και πονοκεφάλους. Πιθανή όψιμη βλάβη είναι τα έλκη του δέρματος ( www.lungenkrebs.de ). Μια άλλη θεραπευτική επιλογή κατά του καρκίνου είναι τα δενδριτικά κύτταρα, τα οποία πυροδοτούν την ανοσολογική απόκριση στο σώμα. Υπάρχουν πολυάριθμες μελέτες και διδακτορικές διατριβές που αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητά του. Ο καρκίνος του πνεύμονα ανταποκρίνεται επίσης στη θεραπεία με δενδριτικά κύτταρα. Η θεραπεία είναι καλά ανεκτή καθώς δεν υπάρχουν παρενέργειες εκτός από συμπτώματα γρίπης που υποχωρούν εντός 48 ωρών. Ρευματοειδής αρθρίτιδα παρατηρήθηκε μόνο σε μία περίπτωση.